Best roadtrip ever!

Zo'n beetje twee weken zijn er alweer voorbij gegaan, sinds we de laatste blog gepost hebben. In die twee weken is er weer veel gebeurd, hebben we veel gezien, meegemaakt en gedaan. Alle soorten weer zijn langs gekomen: regen met bakken uit de hemel, sneeuw bijna zo hoog als onze camper en de zon en hitte van een Californische zomer. Dus, zet u schrap!

Vanuit Cascade Locks rijden we, via de Columbia River Gorge, naar Mount Hood. Van die Columbia River konden we gister niets zien door alle regen, maar vandaag is het opgeklaard en ligt daar ineens een grote rivier die zich een weg baant door omliggende groene heuvels.
Als we onze rit vervolgen komt op een gegeven moment Mount Hood in zicht: een witte berg in de vorm van een heksen of tovenaars hoed (ja, daar denk ik dan aan bij de naam 'Hood', de berg is echter gewoon vernoemd naar een Lord Samuel Hood, een of andere admiraal...). Het is een mooie berg, echt eentje voor op een ansichtkaart! We hebben echter onze ski's/snowboards niet mee, dus meer dan van een afstandje bewonderen kunnen we niet, maar dat is ook mooi genoeg! 
In het stadje Redwood doen we weer eens boodschappen, en dit keer rekent Jeroen alleen af, zodat we in dit land ook eens een lekker biertje kunnen drinken! 
In Prineville vinden we een camping waar we twee nachtjes blijven, en na een lange rij-dag proosten we met ons biertje op deze mooie vakantie! 

Vanuit Prineville rijden we naar de Painted Hills, en als we een rode berg met een witte streep langs zien komen, weten we dat we in de buurt komen. Zoals de naam al doet vermoeden: heuvels in allerlei kleuren; rood, oranje, geel, groen, lila, wit, zwart... Apart gezicht! De heuvels bestaan vooral uit kleisteen en "zijn kleurrijke lagen zijn een ongebruikelijke verzameling van van nature voorkomende oxides". Ik heb persoonlijk niet al te veel verstand van oxides, maar ik weet nu wel dat ze voor mooie kleuren in heuvels kunnen zorgen! We lopen alle trails die je hier kan lopen, want ze zijn kort: 0,5 mijl, 0,25 mijl... Maar wel heel mooi, iets wat je nooit eerder hebt gezien! Op de laatste en langste trail, 3 mijl, komen we 3 vrouwen tegen die ons vragen een foto te maken van hun drietjes voor de hills. Tuurlijk willen we dat, en ondertussen vliegen de vragen ons om de oren, over onze reis, of we hier al zijn geweest, en daar al zijn geweest, en oh wat leuk en mooi, ze zijn hartstikke enthousiast over onze trip, en verzekeren ons ervan dat we het beste deel van de USA hebben gekozen. 
Als we weer in Prineville terugkomen, rijden we langs een bios: het Pine Theater. We zien dat hier vanavond de film 'Bears' van Disney nature draait, en aangezien we nog steeds geen beer in het wild hebben gezien, maar wel 100.000 waarschuwingen, besluiten we dat deze wel toepasselijk is. Dus nadat we op de camping even een soepje hebben gegeten, wandelen we naar de bios. En zoals dat hoort bestellen we popcorn, en zoals dat hier hoort: met boter. De zaal is niet zo groot, 3 rijen stoelen, maar het scherm wel! In de film volgen we mama-beer met baby-beertjes in het eerste jaar van hun leven. Het is een mooie film, en als we een aantal bear-to-bear gevechten hebben aanschouwd, zijn we toch wel blij dat wij geen grizzly tegen het lijf zijn gelopen..! 

Onze tocht door Oregon zet zich de volgende dag weer voort, dit keer is Silver Falls State Park onze bestemming. We komen hier rond 12 uur aan, maar kunnen pas om 4 uur bij de camping in checken, dus wandelen we eerst een rondje! We lopen een groot deel van de 'Ten Falls Trail'. De eerste waterval we tegenkomen is de South Fall, de 'signature fall' van dit park. Mooie hoge waterval, begrijpelijk waarom deze op alle foldertjes staat! We komen langs de Lower South Falls, Lower North Falls, Drake Falls, Winter Falls, en de Upper North Falls. De een groot, de ander klein, dik of dun.., mooie wandeling! Dan is het alweer bijna 4 uur en tijd om een kampeerplekje op te zoeken! Als we op ons plekje aankomen worden we verwelkomd door een eekhoorntje, en de rest van de middag/avond lanterfanteren we een beetje. 

De dag daarop hebben we alweer een lange rit voor de boeg, naar Crater Lake National Park. Hier zijn echter alle campings nog dicht vanwege de sneeuw (ja, nog steeds sneeuw!), dus gaan we naar een camping bij het dichtstbijzijnde dorpje: Prospect. Hier beneden regent het, dus zoals we al dachten, als we omhoog gereden zijn naar Crater Lake sneeuwt het. En niet zo'n beetje ook! Door al deze sneeuw en wolken kunnen we van het meer helaas nogal weinig zien, maar als troost hebben ze wel een grote souvenir shop waar we even kunnen rondkijken. We plaatsen de camper ook nog even langs een grote muur van sneeuw, bijna even hoog als de camper zelf (deze is 3,72 meter hoog!) voor een mooie foto. Op onze terugweg naar de camping stoppen we, op aanraden van onze camping-eigenaar, bij Becky's Café voor een lekker maaltje. Het ruikt hier heerlijk naar koffie, en dat hebben we zo lang niet gehad! We bestellen dus 2 koffie, en bestuderen de kaart. Zoveel lekkers! Jeroen bestelt de Woodchuck burger ("probably the best burger you've ever tasted") en ik de Resort Club, een enorme en rijkelijk belegde sandwich.  Als 'subs' hebben we french fries en home-style chips, een heerlijke Amerikaanse maaltijd! Als we onze maaltjes hebben opgesmikkeld vraagt de 'waiter' of we nog plek hebben voor pie, maar we zijn al zo rond als een tonnetje, dus dat slaan we af. Maar een gezellig etentje was het zeker! 

De volgende dag weer een lange rit, naar Sunset Bay State Park, hier blijven we 3 nachten om eens goed van de Oregon Coast te genieten. Op de eerste volle dag die we hier hebben, doen we dat door middel van de 'Coast Trail', een wandelroute langs de kust en door het bos. Deze begint bij de 'sunset bay', die op nog geen 5 minuutjes lopen van onze kampeerplaats ligt. Dit is een heel mooi strandje, baaitje, omsloten door met groen begroeide rotsen. De wandeling begint door een bosachtige omgeving, met uitkijken over de kust en de zee. Het is een heel rotsige kust, met af en toe een baaitje, wel erg mooi! We lopen verder tot we bij het Shore Acres State Park komen, een park wat grenst aan het Sunset Bay State Park. Hier kijken we eerst bij de Observation Building, deze wordt gebruikt door wave-, storm- en whale-watchers! Storm is er vandaag gelukkig niet, het is lekker weer, met een fris windje maar wel een blauwe lucht met zonnetje (terwijl ze 90% kans op regen hadden voorspeld...). Je schijnt vanuit dit gebouwtje dus walvissen te kunnen zien, die langs de kust zwemmen tijdens hun migratie, maar wij spotten er helaas geen. Wel spotten we heul hoge golven, iets minder spannend dan gray whales, maar ook leuk ;) 
We lopen verder naar de Botanical Gardens, waar de vele rodondendrons vollop in bloei staan! De mooiste kleuren rood, roze, oranje, paars, wit, geel.... Mooi gezicht! De rozentuin is helaas al uitgebloeid, maar dat maakt de rest van de bloemen niet minder mooi! 
We lopen nog verder, helemaal naar het puntje Cape Aragos. Hier kun je in op de rotsen in het water Harbor Seals, Steller Sea Lions en California Sea Lions zien. Er schijnen ook soms Northern Elephant Seals te zijn, maar volgens mij zaten die er nu niet tussen.
's Middags, als we weer terug zijn van onze wandeling (we begrijpen nu wel waar de Oregon Coast zo bekend om staat!), gaan we nog even bij ons baaitje zitten, in net zonnetje (wel in onze vesten want het windje is fris), wat lezen en schrijven, tot het tijd is voor een lekker avondmaaltje bij het kampvuur! 
De tweede dag op deze fijne plek spenderen we vooral lezend, 's ochtends op het strand en 's middags aan onze picknicktafel. Aan het eind van de middag, als het eb is, en het water zo ver mogelijk is teruggetrokken, gaan we nog even kijken bij het strand wat bijna verdubbeld is! 's Avonds komen we hier ook weer terug om de zonsondergang te bekijken, want die zou bij de Sunset Bay toch wel goed moeten zijn! Het is een mooi proces, waarbij Jeroen vele mooie foto's maakt. De zon gaat in het midden van de baai onder, en wij begrijpen waarom ze het hier 'Sunset Bay' noemen. 

Up next: Redwood National Park. We beginnen nu met een reeks tussenstoppen voordat we bij Yosemite National Park uitkomen, Redwood leek ons een leuke optie om een tussenstop te houden! We rijden de scenic byway langs de kust, mooi! Nadat we in dit park weer een kampeerplekje hebben veroverd gaan we weer op avontuur uit: aan de wandel! Ik dacht een mooie makkelijke wandeling uitgekozen te hebben: de Prairie Creek Trail: easy (alle wandelingen worden hier telkens opgedeeld in de categorieën easy, moderate en strenuous/difficult, dit verwijst meestal naar het hoogteverschil op de route, easy is vooral vlak en strenuous betekent dat je aardig wat omhoog te klimmen hebt), hierbij had ik echter niet gelet op de routes die het een rondje maken: we moeten via de Zig Zag #1: strenuous, en de West Ridge Trail: moderate. Dus, iets zwaardere wandeling dan verwacht, maar wel leuk. Door de bossen met grote hoge bomen. Deze schijnen nog hoger te worden dan de Sequoia's (valt voor ons niet op, want zo hoog kan je toch niet kijken!), maar zijn, in tegenstelling tot hun naam, minder roodkleurig. Hier hebben ze alleen zwarte beren, want zoals ons wordt uitgelegd bij een kleine expositie: 'You won't find any grizzly's in California, except on the state flag.' 

Onze volgende tussenstop hebben we in Eureka gepland, hier rijden we 's morgens heen, en omdat het maar een korte rit is, komen we daar al om 10 uur aan. We rijden eerst door te stad heen, bedenken hoe en wat we gaan doen, waar we onze camper neer kunnen zetten, wat we überhaupt kunnen doen... Dan komen we bordjes tegen die naar 'Historic Downtown' wijzen, en ook een bordje met 'RV-parking', perfect! We rijden naar een mooie grote parkeerplaats vlakbij het water, en vanaf hier kunnen we over de 'Eureka Boardwalk' lopen, langs het water, het haventje, en in de zon (het begint al warmer te worden!). Vanaf daar lopen we wat meer de stad in, met een aantal mooie gebouwen. Maar als je van het 'historic downtown' af loopt wordt het al snel een saaie boel. Dus niet te ver afdwalen! We komen langs een mooie boekenwinkel, waar we 2 boeken kopen, en langs een mooie Starbucks waar we een lekkere Macchiatio en Frappucino + cakes nemen, jam! Na lekker een beetje door de stad te hebben geslenterd, wandelen we weer rustig terug naar de camper, en gaan op zoek naar een camping. Ook Eureka heeft een Koa, dus daar spenderen we de rest van de dag lezend in de zon, of in de camper als de zon te heet wordt! 

Redding staat als volgende tussenstop op het programma, grotere stad dan we hadden verwacht! En hier, weer een heel stuk landinwaarts, is het echt warm geworden: 36 graden (97 Fahrenheit)! Hier doen we weer boodschappen, en zelfs de kleine afstand van de camper naar de supermarkt is al bijna te warm! We rijden naar het Green Acres RVpark, met een ouder stel die de eigenaren zijn, die ons een aantal dingen aanraden om te doen in de omgeving, en ze geven ons een mooi plekje in de schaduw. Een van de dingen die ze aanraadden is de Sundial Bridge, volgens hun een van de beroemdste bruggen ter wereld, maar wij hadden er nog nooit van gehoord. We laten de brug echter even wachten tot morgenochtend, want we vinden het te warm om te bewegen. Dus blijven we rustig in onze camper zitten met de airco op standje superkoud (lager dan 55F kan-ie niet, da's 12 graden), lekker leesmiddagje.
De volgende ochtend rijden we dus eerst naar de Sundial Bridge, en zoals de naam al zegt: deze heeft een grote punt aan het einde zitten, waar je van de schaduw de tijd zou kunnen aflezen. Aan de overkant van de brug zit nog een botanische tuin, met een paar leuke bloemetjes, rozemarijn (misschien ook wel meer kruiden, maar dit is de enige die ik herken), mooie vlinders en kikkers. Als we het hele park door hebben gelopen en weer bij de brug aan komen, begint de zon weer steeds warmer op onze hoofdjes te branden (vandaag weer temperaturen rond de 35 graden), en vinden wij dat een mooie tijd om naar ons campertje met airco terug te keren. 
Ditmaal brengt de rit ons naar Sacramento (dit ligt trouwens in Yolo-county, vonden wij best hilarisch), naar een mooie KOA met zwembad, waar we op deze warme dag dankbaar gebruik van maken. En ookal is het zwembad 'verwarmd' tot 22 graden, het is nog steeds best even doorkomen! Het is een lekkere verkoelende plons, en we hebben het zwembad nog voor onszelf ook! Dan weer even opwarmen in de zon, en nog een lekkere plons! Hierna even douchen, en nog een laatste was.

Nu zitten we bij onze laatste tussenstop voordat we morgen naar Yosemite gaan: Yosemite Ridge RV Resort. Morgen nog iets van een half uurtje rijden naar Yosemite, en daar onze laatste echte vakantiedagen doorbrengen! Daarna zullen we naar een laatste camping in de buurt van Cruise America gaan, waar we woensdag de camper weer in moeten leveren..! Dan nog een nachtje in een hotel bij het vliegveld en dan zal donderdag de reis naar huis gaan beginnen! We hebben een prachtige vakantie (nog steeds) en hebben het nog steeds hartstikke leuk en gezellig, maar hebben toch ook wel weer zin om naar huis te gaan: we hebben allebei natuurlijk het allermeest zin om iedereen weer te zien, en ik heb vooral veel zin in een lekker vers brood met kaas en m'n eigen bedje en Jeroen vooral in opa en oma's gehaktballetjes en zalige koffie! 
Bovenstaande avonturen zullen we in een laatste blog nog wel beschrijven, nu eerst nog even genieten van onze laatste dagen van deze geweldige reis!