Grand Teton en the big Yellowstone

Op 21 april rijden we het woestijngebied weer uit, op weg naar Grand Teton National Park. Als tussenstop overnachten we in Evanston, een plaatsje in Wyoming, iets verder dan Salt Lake City. Eerst boodschappen doen, waarbij we voor het eerst meerdere echte dikke Amerikanen tegenkomen, ze hebben hier in de supermarkt ook speciale karretjes voor de diksten onder ons: een elektrisch wagentje met boodschappenmand voorop, en deze wordt ook gebruikt! Ook in deze supermarkt verkopen ze weer alles wat je kan bedenken: naast het gebruikelijke voedsel, ook kleren, schoenen, electronica, fietsen, speelgoed, deuren, ramen, badkameronderdelen zoals wc's, en zelfs geweren! Zo gek als je het kan bedenken en ze hebben het! We staan op een camping met een geschiedenis: het Phillips RV-park, in 1936 opgericht als Phillips Camp and Sinclair Service, toen de benzine nog maar $0.19 per gallon (3,8 liter) kostte, het motel, dat er inmiddels niet meer is, $1.25 per nacht, of $1.50 met linnen erbij kostte. Het is nog steeds in de familie, en wij worden geholpen door Darla, een oud vrouwtje, die het nu samen met haar kinderen Courtney en Brian runt. 

De volgende dag zetten we onze rit voort, nu echt op naar Grand Teton! Onderweg rijden we weer door de middle of nowhere, met af en toe een gat, waar 500, of 100 mensen wonen.
Vlak voor Grand Teton ligt het dorpje Jackson, nog helemaal in Western-stijl: houten gebouwen, met houten vlonders en poorten gemaakt van geweien. We zijn mooi op tijd, dus nemen alvast een kijkje in het park.
Eerst langs het Visitor Centre, wat mooi en groot is opgezet, en met veel info! Daarna rijden we eerst nog even langs Jackson, om op zoek te gaan naar een camping, want in het park zijn ze allemaal nog dicht (het is hier nog winters, veel sneeuw!).
Bij het Visitor Centre in Jackson (ook erg mooi opgezet, net een museum, met opgezette herten, wolf, coyote, beer, etc!) vragen we naar een RV-park, en de man weet er drie te noemen, dus gaan we daar eens naar op zoek!
De eerste is echter nog dicht, en de tweede, na een mooie rit door het park, langs vele bizons (naast en voor de camper) en herten (het is migration-time, dus we kunnen deze dieren in grote groepen aanschouwen!), is midden in de natuur, prachtige plekjes, maar met veel waarschuwingen voor grizzly beren, die hier in de buurt zijn gezien. Er staat alleen verder helemaal niemand op deze campground, en aangezien we liever niet het enige lokkertje voor de hongerige beren willen zijn (op de waarschuwingen staat: the bears are emerging from hibernation, and on the search for food, they will eat whatever they find...(ze eten blijkbaar jonge hertjes, en dode bizons en herten die de winter niet hebben overleefd, wist ik niet!) en ze komen op geuren af!), en ook een beetje betwijfelen of deze camping echt al open is, besluiten we naar onze laatste optie te rijden. De weg is hier trouwens weer extreem slecht, Jeroen probeert tussen de gaten door te manoeuvreren, maar soms zijn het er gewoon te veel of zijn ze te groot!
We eindigen uiteindelijk weer op een KOA kampground, die blijkbaar ook pas net een week open is! 

De volgende dag besluiten we om gewoon met de camper door het park te rijden, we zitten namelijk een beetje tussen de seizoenen in, het winterseizoen is eigenlijk al afgelopen, maar het lente/zomer seizoen is nog niet begonnen... Wandelen is niet echt een optie omdat het meeste nog bedekt is met een dik pak sneeuw, en daarnaast raden ze aan om tijdens het wandelen geluid te maken (dat moet wel lukken), bear-pepperspray mee te dragen (... Hebben we niet), en in groepjes van 3 of meer te blijven (... Dat gaat ook niet lukken), dus blijven we maar lekker veilig, en warm (want het is KOUD) in ons campertje, terwijl we van de mooie uitzichten genieten, en af en toe even bij uitkijkpunten uitstappen. 
Het is een winterwonderland, supermooi! We spotten ook nog een moose, en trumpeter-swans. Aan een kant willen we ook graag een beer spotten, maar aan de andere kant willen we ook heel graag géén beer tegenkomen.... Met andere woorden: zolang we in de camper zitten hopen we er een te zien, maar zodra we uitstappen hopen we er geen te zien!! Er zijn hier overal zoveel beer-waarschuwingen, dat het toch wel een beetje zenuwachtig maakt als je rondloopt! We rijden het hele park door, en rijden daarna meteen door naar Yellowstone, want dat is best dichtbij (Amerikaanse begrippen)! We weten daar een mooi plekje te bemachtigen op de campground, waar gelukkig wel veel andere mensen staan :) De bizons (zo'n bizon ziet er eigenlijk wel lief uit... Als een soort goeie lobbes) lopen over de campingplekken en om onze camper heen! 
De eerste volle dag in Yellowstone sneeuwt het, en is het koud!! Maar dat mag de pret natuurlijk niet drukken!
We stoppen eerst bij de Mammoth Hot Springs, vlakbij onze camping, daar kunnen we een rondje lopen langs de heetwaterbronnen, heel apart, maar ook mooi! Trapsgewijs loopt het water over een soort terrassen naar beneden, en er zijn vele kleuren te ontdekken door de bacteriën en algen.
Dan rijden we verder naar de Old Faithful, de bekendste geiser van het park. Het is nog best een rit (Yellowstone is een van de grootste national parks van de United States!), en ondertussen schrijven we alle plekken op waar we langs komen, en waar we op de terugweg nog willen stoppen. Ook moeten we nog een tijdje stapvoets rijden, omdat er voor ons op de weg een bizon loopt, midden op onze rijbaan! Bij de Old Faithful aangekomen, zien we dat de volgende verwachte tijd voor een uitbarsting om 2.31 is, dus hebben we nog zo'n 3 kwartier, mooi nog even de tijd om bij de Exhibition te kijken, waar vanalles wordt uitgelegd over de vulkanische grond, hoe de geisers en heet water bronnen zijn ontstaan, etc!  We wachten even in de sneeuw, en dan is het zover! Deze geiser staat bekend om zijn 'betrouwbaarheid' (faithful): hij spuit ongeveer elke 90 minuten, en dan wel 32.000 liter water, zo'n 50 meter de lucht in! En ja, het is inderdaad heel wat water wat-ie uitproest! Helaas, door de sneeuw en de witte lucht, krijgen wij niet het ultieme effect te zien, maar alsnog is het indrukwekkend! Op de terugweg stoppen we bij de Midway Geyser Basin, waar we de Turquoise Pool en de Opal Pool (allebei inderdaad heel mooi blauw!), de Grand Prismatic Spring (de grootste heetwaterbron van het park, helaas is er door de kou en verkeerde windrichting errug veel stoom, waardoor we het niet heel goed kunnen zien) en de Excelsior Crater kunnen zien. De laatste is ook erg mooi, met weer erg blauw water, en veel stoom, waardoor het heel even wat warmer is als je daar doorheen loopt :) 
Al die kleuren in deze bronnen komen door de algen en bacteriën, die alleen bij een bepaalde temperatuur kunnen leven, het water is bijvoorbeeld groen bij een temperatuur van 38 graden Celsius en oranje bij 60 graden Celsius.
Daarna stoppen we bij de Fountain Pot, waar 2 geisers non-stop spuwen! Ook zien we hier een soort modderpoel, die borrelt en proest, en nog een andere, bubbelige substantie, echt apart en indrukwekkend om te zien allemaal, de energie van de aarde die hier naar boven komt!
Volgende stop is bij de Gibson Falls, een mooie grote waterval! Helaas kunnen we niet bij hét uitkijkpunt komen, want als we dat proberen, moeten we over een dikke laag sneeuw heen, waar we steeds in wegzakken! Het is lachen, gieren, brullen, elke keer als we weer proberen heel voorzichtig op de sneeuw te lopen, maar dan toch weer tot onze knieën erin zakken! Ja, we hebben het gezellig hoor :)
Onderweg genieten we van de mooie besneeuwde, en niet besneeuwde (opgewarmde grond, door de warme water bronnen) landschappen, het is hier echt onwijs mooi! 
De volgende dag gaan we nog eens kijken bij de Mammoth Hot Springs, het is ook zo mooi, en apart! Het is vandaag wat helderder, want het sneeuwt niet, dus ziet alles er weer anders uit! We rijden naar het Norris-gebied, waar de meeste geisers van het park zijn, zoals ze in mijn boekje mooi zeggen: in Norris the ground sighs, boils and rages like nowhere else on earth. We lopen hier een rondje bij de Porcelain Basin: wat een stank!!! De stoom uit deze geisers ruikt naar rotte eieren! Blijkbaar omdat er zwavel in de grond zit... Wel weer mooi, erg apart, gekke kleuren, borrelend water, echt een uniek landschap.
We gaan nog een keer bij de Grand Prismatic Spring kijken, in de hoop op een andere windrichting, waardoor we hem beter zouden kunnen zien. Helaas is dat niet helemaal het geval, maar we zien hem wel een ietsjepietsje beter dan gisteren. En het is natuurlijk geen straf om hier nog eens een rondje te lopen...!
Ook gaan we nog een keer naar de Old Faithful, we zijn net op tijd voor de uitbarsting! Daarna lopen we hier een klein rondje, we willen eigenlijk naar de Morning Glory Pool lopen, maar ook hier zakken we regelmatig tot onze knieën in de sneeuw, en de sneeuw wordt alleen maar meer, dus besluiten we toch maar weer om te draaien. We komen nog wel langs een soort minivulkaan, waar non-stop stoom uit komt, en af en toe wat water spuit, en langs een weer mooi, blauw, helder heetwater-poeltje.
Op onze weg naar het Canyon-deel van Yellowstone spotten we een wolf/coyote (we zijn er nog niet uit, ze lijken toch wel erg op elkaar), twee keer achter elkaar zelfs! Bij de "Grand Canyon" van Yellowstone zien we een paar hele mooie en grote watervallen, en op een lege parkeerplaats rij ik ook eens een rondje in de camper :) 

Oh en trouwens, we hebben inmiddels al 4077,5 mijl gereden, dat is 6562,1 km!